تو، آن گلی که می شــکفی در خیال من

پر می شود ز عطر خوشــت زنــدگانیم

در کـهــکشان چـشم تو گم می شود دلم

سرگـشتـــه در نــــهایــتی از بی نشانیم

زیــبـــاترین ردیف غـــزلهای من توئی

ای یـــــار ســــرو قـــامت ابـرو کمانیم

حـــالا بیـــا و غــربت ما را مرور کن

 

 

نوشته شده در چهار شنبه 16 شهريور 1390برچسب:تو,خيال,غربت,ساعت 1:1 توسط علي| نظر بدهيد |